"LET THERE BE LIGHT" Ministries
home  |  Cebuano Tracts

ANG  KATAPUSAN  NGA  PAGHUKOM

     Ang kasangkoan sa ebanghelyo mao ang ikaduhang pag-anhi ni Jesu-Cristo. Kapin sa 300 ka higayon kini nga panghitabo gihisgutan sa mga magsusulat sa Bag-ong Tugon! Nahilambigit niini nga panghitabao mao ang pagluwas ug kapanghimatuoran sa mga katawhan sa Dios. Si Abraham ug ang uban nga mga patriyarka naglantaw ngadto niini nga panghitabo (tan-awa ang Hebrohanon 11:10, 13-16).
     Sa paglantaw niya niini nga panan-awon, nakita ni Juan ang pangasaw-onon ni Cristo nga binistihan ug puti.
     “Ug sa Pangasaw-onon gitugot ang pagbistig lino nga manipis, masidlak, ug maputli –kay ang lino nga manipis mao man ang mga matarung binuhatan sa mga balaan.” Pinadayag 19:8.

     Kita nasayod nga kining pangasaw-onon mao ang iglesya, o mga balaan sa Dios (tan-awa ang 2 Corinto 11:2; Epeso 5:23-24). Usa ka dakung bakak ni Satanas ang pagtoo nga ang kaluwasan  maangkon pinaagi sa atong pagdawat lamang (nga wala panglimbasog) sa kaluwasan nga linalang sa Iyang kinabuhi ug sakripisyo; nga ang bugtong gikinahanglan mao lang ang pagdawat niini nga buhat nga gihimo ni Cristo sa Kalbaryo. Apan atong nabasa nga ang bisti nga puti mao ang matarung binuhatan sa mga balaan.
     “…kinahanglan walay magapahisalaag kaninyo.  Ang nagahimog pagkamatarung, matarung man maingon nga kadto siya matarung.” 1 Juan 3:7.

     Matuod nga ang ilang pagkamatarung nabatonan nila pinaagi kang Jesus, apan ang mga balaan wala nagahatag ug binaba nga pangalagad sa kamatuoran nga ang Balaod sa Dios balaan ug matarung ug mayo (tan-awa ang Roma 7:12), apan ilang ginapadayag kini nga balaod sa ilang pagkinabuhi (tan-awa ang Pinadayag 14:12). Pinaagi sa ilang malimbasugon ug buhi nga pagtoo sila nangahimong umalambit sa diyosnong kinaiya ug sa ingon managpakaikyas gikan sa pagpangadunot nga ania sa kalibutan tungod sa pangibog (tan-awa ang 2 Pedro 1:4). Pinaagi sa pagtoo kang Jesus nga nagalihok sa sulod nila ug pinaagi kanila, sila nahinloan gikan sa tanang sala, ug gikan sa tanang kasaypanan sa kinaiya.
     “Gilansang ako sa krus usab kang Cristo; dili na ako ang nabuhi sa sulod nako; ug ang kinabuhi nga karon akong ginakinabuhi sa lawas akong ginakinabuhi pinaagi sa akong pagtoo sa Anak sa Dios, nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kinabuhi alang kanako.” Galacia 2:20.

     Alang sa kadaghanan ang paglabay sa panahon, nga wala pay katumanan sa saad sa ikaduhang pag-anhi ni Jesus, usa ka hinungdan sa kalibog. Apan ang Biblia nagapahibalo kanato sa hinungdan niini nga paglangan.
     “Managhugyaw ug managsadya kita ug ihatag ta kaniya ang himaya, kay ang kasal sa Cordero nahiabut na, ug ang iyang Pangasaw-onon nakaandam na sa iyang kaugalingon.” Pinadayag 19:7.

     Nalangan ang ikaduhang pag-anhi ni Cristo tungod kay ang Pangasaw-onon, o iglesya sa Dios, dili andam, o wala nakaandam sa iyang kaugalingon, sa pagsugat Kaniya. Ug ang paagi sa pagpangandam sa iglesya ni Cristo mao ang iyang paghinlo sa tanang mga buling ug mga mansa sa sala gikan sa ilang mga kinaiya (tan-awa ang Epeso 5:23-27).
     Ang atong kinaiya ginapadayag pinaagi sa atong mga gawi, dili sa hinigayon nga maayong binuhatan o hinigayon nga dautang binuhatan, apan pinaagi sa batasan nga atong gi-umol. Ang mga ginagmay nga mga panghitabo sa matag-adlaw nga pagkinabuhi, nga sa kasagaran molabay nga dili nato mamatikdan, mao ang mga butang nga naga-umol sa atong kinaiya. Ang matag panghitabo sa kinabuhi adunay sanputanan –mamahimong alang sa kaayohan o alang sa kadautan. Kon hatagan ug mas madugay pa nga panahon ang pagsubay sa usa ka panglihok o pamaagi, molabaw pud unya ang gidak-on sa kalagmitan sa pagpadayon niining maong pnglihok o pamaagi sa tibook kinabuhi.
     Ang kinaiya nga atong gipaugmad ug ang panglihok nga atong gipangako karon nagapahitisok sa atong kapalaran alang sa panahong umalabot ug sa kahangturan. Ang mga pagpili nga atong gihimo ug ang mga binuhatan nga nasangputan niini nahisulat sa matubayon didto sa talaang basahon sa langit (tan-awa ang Pinadayag 20:11-15). Makita didto ang atong mga kinaiya kon anaa ba sa pagkamatarung o sa pagkamalinapason nga gikan sa pagkamasupilon nga anaa kang Lusiper. Kita karon nagapili, piaagi sa atong mga batasan ug kinaiya, kon makita ba kita nga nagasuot sa bisting puti sa pagkamatarung o makaplagan ba kita nga nahisalaag sa pagbalik ni Jesus.
     Ang pagduhaduha sa pagpili karon, sa dili madugay mahimong pagili sa sayop nga dalan. Daghan ang mapakyas sa pagsulod sa langit ug kinabuhing dayon tungod kay napakyas sila sa paghimog matinguhaon nga pakigbisog, pinaagi kang Jesus, daog sa mga sayop sa ilang mga kinaiya dinhi sa kalibutan. Daghan karon ang nagapili alang sa mahangturon nga kapildihan samtang nagapaabut nga sa umaabut nga panahon madaog ra nila ang mga kasaypanan sa ilang kinabuhi.
     Si Jesus mianhi sa unang higayon ingon nga Manluluwas sa mga katawhan. Gipadayag Niya sa kalibutan ang mga pulong sa kinabuhi (tan-awa ang Juan 6:63), aron pinaagi sa pagdawat niini ang tanan nga buot maluwas makabaton sa kaluwasan. Apan bisan pa niana, si Jesus nagapasidaan nga ang dumili sa pagdawat niining mga pulong pagahukman pinaagi niini nga mga pulong.
     “Ang magasalikway kanako ug dili modawat sa akong mga sulti. Siya adunay maghuhukom. Ang pulong nga akong gikasulti mao unya ang magahukom kaniya sa kaulahian nga adlaw.” Juan 12:48.

     Si Jesus moanhi sa ikaduhang higayon dili ingon nga manluluwas apan ingon nga maghuhukom.
     “Tan-awa, moabut ako sa dili madugay nga magadala sa akong ipamalus, sa pagbayad ngadto sa matag-usa sumala sa iyang binuhatan.” Pinadayag 22:12.

     Sa pagbalik ni Jesus, ang tanan nga namatay nga matarung mabanhaw, ug ang mga buhi nga matarung pagasakgawaon sa pagsugat kang Jesus sa kahanginan (tan-awa ang 1 Tesalonica 4:16-17). Ang mahinungdanon nga butang aron kita mahimong bahin niining unang pagbanhaw mao ang pagdaog batok sa tanang sala; kay kadto lamang nakadaog pinaagi sa gahum ni Jesus, nga gitanyag alang sa tanan, ang makita nga nahisulat sa basahon sa kinabuhi sa Cordero, ug kadto lamang kansang mga ngalan ang makita nga nahisulat niining nga basahon ang mahimong bahin niini nga pagbanhaw.
     “Ang mga magamadaugon pagasul-oban ug mga bisti nga maputi, ug ang iyang ngalan dili ko papason gikan sa basahon sa kinabuhi, hinonoa igatug-an ko ang iyang ngalan sa atubangan sa akong Amahan ug sa atubangan sa mga manolunda.” Pinadayag 3:5.

     Sa pagpadayag ni Jesus, ang mga matarung mangalipay sa talan-awon (tan-awa ang Isaias 25:9). Ang dautan malisang ug sila managkagiw gikan sa Iyang atubangan (tan-awa ang Pinadayag 6:16), ug mangamatay sa kahayag sa Iyang pagpadayag (tan-awa ang Pinadayag 19:21; 2 Tesalonica 2:8). Dinhi niini nga panahon ang yawa mahimong ginapos sa sulod sa usa ka libo ka mga tuig, human niana siya pagabuhian sa diyutay nga panahon (tan-awa ang Pinadayag 20:1-3).


Wala Nay Higayon Unya sa Pagbag-o

     Daghan ang napahisalaag sa pagpaabot sa umaabut nga higayon sa pagpili sa kaluwasan sa panahon nga ang yawa mahimong ginapos; apan makita nato sa matin-aw nga ang yawa dili pa mamahimong ginapos hangtud human sa pagbalik ni Jesus, ug niadtong panahona ang mga matarung pagadad-on sa langit ug ang mga dautan pagalaglagon. (Alang sa dugang kasayuran bahin niini, palihog sulat alang sa polyeto bahin sa Secret Rapture.)
     Ang pagkagpos ni Satanas usa pagkabinilanggo sumala sa iyang kahimtang. Tanan kita nakadungog sa panultihon nga: “nagapos ang akong mga kamot.” Kita nasayud nga buot ipasabut sa nagasulti niini mao nga tungod sa kahimtang nga dili niya malikayan, siya napugngan sa pagbuhat sa butang nga iya untang buot buhaton. Niini nga kahimtang, si Satanas nabilanggo dinhi sa kalibutan. Ang mga dautan nangamatay na, ang mga matarung gikuha na ni Cristo, ug human sa unom ka libo ka mga tuig nga panglimbasog, kining nahulog nga manolunda napugos sa pagpalandong sa iyang umaabut nga pagsilot. Si Isaias naghisgot usab niini nga panahon:
     “Silabon (Lusiper) ikaw pagadad-on ngadto sa Sheol, sa kinahiladmang dapit sa mga langub. Sila nga managpakakita kanimo managtutok kanimo ug managsusi kanimo nga manag-ingon: kini ba ang tawo nga nakapakurog sa yuta, nga nagauyog sa mga gingharian...apan ikaw ginasalibay ngadto sa gawas sa imong lubnganan sama sa usa ka sanga nga ginakasilagan, sinul-oban sa saput sa mga patay, nga gipalapsan sa espada, nga manaug sa kabatoan sa gahong; ingon sa usa ka minatay nga ginatumban. Ikaw dili igaipon sa paglubong, tungod kay imong gilaglag ang imong yuta, imong gipamatay ang imong katawohan; ang kaliwatan sa mga mamumuhat sa dautan dili na gayud pagahisgutan sa walay katapusan.” Isaias 14:15-16, 19-20.

     Samtang ang paghukom nasugdan sa pagwali sa maayong balita (tan-awa ang Pinadayag 14:6-7), wala pa kini nahuman; kay atong mabasa nga ang paghukom igatugyan sa mga balaan(tan-awa ang Pinadayag 20:4). Si Pablo nagasulti kanato nga ang mga balaan magahukom, dili lamang sa kalibutan, apan sa mga manolunda usab (tan-awa ang 1 Corinto 6:2-3).
     Sa matag hukom adunay tulo ka hugna –ang pangsusi, ang pagpahayag sa silot, ug ang pagpahamtang sa silot. Nag una mao ang pangsusing paghukom. Niini nga panahon, ang kapasikaran o pruweba susihon ug timbangon ug ang pagbuot himoon kon aduna bay sala o wala. Kon mapamatud-an nga ang sinumbong walay sala, ang iyang paghukom tapuson sa pagpalingkawas. Si Pablo naghisgot bahin niini kang Timoteo:
     “Ang mga sala sa pipila ka tawo dayag kaayo, nagapaatubang ngadto hukom sa silot; apan ang mga sala uban magapadayag ra kapulihay. Maingon man usab niana, ang mga maayong binuhatan dayag kaayo; ug bisan pa kon dili man, kini dili magapabilin nga matinago.” 1 Timoteo 5:24-25.

     Ang ubang mga tawo, pinaagi sa ilang pagkumpisal ug pagsalikway sa ilang sala, nagpasaka na pag-una sa ilang mga sala alang sa paghukom ug napasaylo na ug nabayran na sa dugo ni Jesus. Apan ang uban nagadumili sa pagbuhat niini, ug ang bisan unsa nga sala nga wala makumpisal o masalikway ug sa ingon wala pa mapasaka pag-una alang sa paghukom, magapabilin nga wala mapasaylo ug magakondenar kanila sa adlaw sa katapusan. Sila pagatimbangon ug makaplagan nga kulang. Kining pangsusi nga paghukom mahuman sa dili pa moanhi si Jesus, kay sa Iyang pag-anhi ang tanan nahusay na kon kinsa ang mangaluwas ug kinsa ang mangalaglag. Niadtong panahona ulahi na ang tanang pagpangandam! Kinahanglan mangandam kita karon, ang atong mga sala makumpisal, masalikway, ug mapasaylo, sa dili pa moanhi si Cristo! Human nga moanhi si Cristo ang tanang pangsusi nahusay na ug pagasugdan na ang ikaduhang hugna sa paghukom –ang pagpahayag sa silot.
     Sa matag hukom, sa dihang makaplagan na nga ang sinumbong sad-an, adunay panahon nga gitagana alang sa pagpahayag sa silot. Niini nga panahon, ang mga kapasikaran o mga pruweba nga napahayag sa panahon sa pangsusi pagatimbangon ug dayon ang silot pagabut-an. Dinhi niining ikaduhang hugna sa paghukom, ang mga matarung o balaan makigbahin.
     Ingon nga adunay pagbanhaw sa mga matarung alang sa kinabuhing dayon sa ikaduhang pag-anhi ni Jesus, aduna pay usa ka pagbanhaw nga mahitabo –ang pagbanhaw ngadto sa pagkahinukman sa silot (tan-awa ang Juan 5:29). Ang mga nahisalaag, kadtong wala madala sa langit sa unang pagbanhaw, mobangon gikan sa ilang mga lubnganan sa katapusan sa usa ka libo ka mga tuig (tan-awa ang Pinadayag 20:5). Niini nga panahon, si Satanas mabuhian sa diyutayng higayon ug dihadiha dayon magasugod pag-usab sa iyang buhat sa paglimbong (tan-awa ang Pinadayag 20:5, 7-9).
     Hugot sa ilang pagdumot sa pagkamatarung hangtud sa katapusan, ang mga dautan ilalum sa pagdumala ni Satanas maninguha sa pagdaog sa mga matarung ug sa pagkuha sa balaang siyudad. Dinhi niining panahona mahitabo ang ikatulong hugna sa paghukom.
     Napugngan sa pagbuhat sa ilang mga tuyo, ang mga dautan magaantos sa pagpahamtang sa silot, ang ikatulong hugna sa paghukom, nga gibuot alang kanila didto sa ikaduhang hugna. Ang kalayo mokanaog gikan sa langit nga magasunog sa tanang mga dautan –lakip na si Satanas o Lusiper mismo –ug ang tanan mangahimong abo (tan-awa ang Ezequiel 28:18; Malaquias 4:3). Niini nga linaw sa kalayo ang tanang sala ug makasasala pagapapason gikan sa kalibutan sa kahangturan, ug ang tanang timailhan sa pagsupil pagapaphaon hangtud sa kahangturan.
     Uban niining matin-aw nga paghulagway sa paghukom sa imong atubangan, ang dakung pangutana nga angay nimong kabalak-an mao: Unsaon nako pagluwas sa akong kaugalingon gikan niining nagadilaab nga dadangatan? Ang Dios sa Iyang kalooy nagahatag kanimo sa paagi:
     “Kay gihigugma sa Dios ang kalibutan nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag, kondili may kinabuhing dayon….aron ang kalibutan maluwas pinaagi kaniya….apan ang dili mosugot sa Anak dili makatilawg kinabuhi, hinonoa ang kapungot sa Dios magapabilin diha kaniya.” Juan 3:16-17, 36.

     “Busa magpasakop kamo nga masinugtanon sa Dios; apan sukli ninyo ang yawa, ug kini siya mokaratil pagdalagan gikan kaninyo. Dumuol kamo sa Dios ug siya modulo kaninyo. Mga makasasala, hugasi ang inyong mga kamot! Mga maduhaduhaon, putlia ang inyong mga kasingkasing….Ipahiubos ninyo ang inyong kaugalingon sa atubangan sa Dios, ug siya magatuboy kaninyo.” Santiago 4:7-8, 10.

     “Si Simon Pedro, ulipon ug apostol ni Jesu-Cristo, nganha kanila nga nanagpakadawat sa pagtoo nga samag kahamili sa amoa diha sa pagkamatarung sa atong Dios ug Manluluwas nga si Jesu-Cristo…nga tungod niana kita iyang gikahatagan sa bililhon ug dagku uyamot nga mga saad, aron nga pinaagi niini kamo managpakaikyas gikan sa pagpangadunot nga ania sa kalibutan tungod sa pangibog, ug mangahimo kamong mag-aambit sa diosnong kinaiya. Ug tungod niining maong hinungdan, himoa ninyo ang tanang paningkamot aron nga sa inyong pagtoo ipuno ninyo ang maligdong nga batasan, ug sa maligdong nga batasan ipuno ang kahibalo, ug sa kahibalo ipuno ang pagpugong sa kaugalingon, ug sa pagpugong sa kaugalingon ipuno ang pagkamainantuson, ug sa pagkamainantuson ipuno ang pagkadiosnon, ug sa pagkadiosnon ipuno ang pagbati nga inigsoon, ug sa pagbati nga iningsoon ipuno ang gugma. Kay kon kining mga butanga inyong mabatonan ug magatubo, kini magapahilayo kaninyo sa pagkataspukan o sa pagkadili mabungahon diha sa inyong kahibalo sa atong Ginoong Jesu-Cristo.” 2 Pedro 1:1, 4-8.

     “Minahal kong mga anak, nagasulat ako kaninyo niining mga butanga aron kamo dili managpakasala; apan kon may makasala man gayud, kita adunay Manlalaban nga mangatubang sa Amahan, si Jesu-Cristo ang matarung; ug siya mao ang halad-pasighiuli alang sa atong mga sala, ug dili lamang sa ato rang mga sala kondili sa mga sala usab sa tibuok kalibutan. Ug atong mahibaloan nga nakaila kaniya pinaagi niini: kon kita nagabantay sa iyang mga sugo. Siya nga magaingon, ‘Ako nakaila kaniya’ apan wala magbantay sa iyang mga sugo, kini siya bakakon, ug wala kaniya ang kamatuoran; apan bisan kinsa nga magabantay sa iyang pulong, sa pagkatinuod ang gugma sa Dios nahingpit diha kaniya. Atong mahibaloan nga kita anaa kaniya pinaagi niini: siya nga magaingon nga siya anaa kaniya kinahanglan magakinabuhi sama sa iyang pagkinabuhi.” 1 Juan 2:1-6.

     “Kini mao ang katapusan sa butang; ang tanan nadungog na: kahadloki ang Dios, ug bantayi ang iyang mga sugo; kay kini mao ang tibook nga katungdanan sa tawo. Kay pagadad-on sa Dios ang tagsatagsa ka buhat ngadto sa paghukom uban ang tagsatagsa ka tinago nga butang, bisan ang maayo, kun bisan ang dautan.” Ecclesiastes 12:13-14.